Inwijding in het lesgeven

In het derde jaar van de opleiding, leren studenten les te geven. Het is altijd een heel ontroerend moment, als iemand voor het eerst een dans introduceert en voordoet. Het is een inwijding. De theorie is belangrijk, Biodanza is een vak apart, maar de essentie van de dansen, samen met je eigen echtheid zijn alles bepalend. 

Je helpt de groep aan wie je lesgeeft, het leven opnieuw te ontdekken en te dansen. Je authenticiteit is daarbij onontbeerlijk. Wanneer je authenticiteit veinst, doorziet iedereen die authentiek is dat onmiddellijk. Daarom is het lesgeven/faciliteren een inwijding. Een nieuwe stap naar meer authenticiteit.

Met al je JIJ-heid sta je daar. Met alle dansen die je hebt beleefd in je cellen, de inspirerende woorden van je docenten en de theorie van Rolando Toro in je hart en daar spring je dan.... zonder te weten of je vleugels zich wel ver genoeg kunnen openvouwen....

De vivencia was zo:

Een beetje theorie
Wanneer je wat theorie vertelt aan het begin van een les, weten dansers een beetje waar de reis vandaan komt en naartoe leidt. We zijn op weg, naar meer levendigheid, betekenisvolle bewegingen, de ontdekking van de pracht van het leven...

Een cirkel

Een Biodanza les is een ceremonie van verbinding, broederschap, de schoonheid van het leven en de mogelijkheid je leven te dansen en je dansen werkelijk te gaan leven... zo wordt alles waar-achtiger...

Lopen met synergie

Lopen is een wonder. Alles in je lijf kan samenwerken en zo ontstaat je vermogen om vooruit te komen, in balans te blijven met precies de hoeveelheid energie die daarvoor nodig is...

Lopen met een open hart

Mijn kleinzoon deed zijn eerste stapjes. Hij ontdekte dat hij los kon staan en zag zijn moeder binnenkomen. Hij was blij en wilde naar haar toe, hij zette zijn eerste losse stapjes. We lopen allemaal vanuit een verlangen ergens heen te gaan...

Samen lopen met een metgezel

De ruimte, de muziek, de ander en jij, allemaal samen in één uitnodiging. Samen lopen. Afstemmen, de wereld inlopen, elkaar gewaarzijn in de beweging...

Een dans in 2

Een docent zei ooit tegen me "drop all your dance intentions, come into the contact and the dance will naturally emerge..."

De kunst van het huppelen

Huppelen is voor kinderen  toch....?  Of niet? Waarom stoppen we met het omzetten van de vreugde van het leven in onze beweging? Wat als we licht en zorgeloos door het leven zouden gaan? Huppelen is een vak apart, niet iedereen heeft het geleerd als kind... Biodanza is ook een speeltuin, waar je de dingen die je als kind oversloeg, nog in kunt halen. Een beweging van speelsheid....

Een dans van uitstrekking

Verder reiken, je uitstrekken, de ruimte innemen, de kracht van je spieren ervaren, er lichamelijk helemaal mogen zijn....

Vloeiendheid

Vloeiendheid is onontbeerlijk in het leven: kunnen afstemmen, om obstakels heen kunnen bewegen, je energie verdelen en gelijkmatig inzetten, kunnen vertragen zodat er meer aandacht is en meer gewaarzijn, kunnen rusten in de beweging. Het is ook een balans vinden tussen hoe een dans gedaan hoort te worden en de essentie van een kwaliteit ontdekken (zoals vloeiendheid). Vloeiend en aandachtig om kunnen gaan met de regels die een kader aangeven....

Contact via de ogen en de vingertop

Een universum kan zich openen, wanneer er werkelijk contact ontstaat. Nu is de uitnodiging die van de ogen en de vingertop. En de dans die dan ontstaat...

De beweging van de nek

Och die nek. Die draagt, die zet zich schrap, die houdt vol, die neemt op zich, die slikt weg, die houdt zich stil.... Maar die kan ook loslaten, gewaar zijn, soepel bewegen, van zich af laten glijden, ontspannen...

Wiegen in de cirkel

Koesteren en gekoesterd worden. Rusten in de groep. Niets op hoeven houden, niets voor hoeven stellen, niets in  hoeven houden, niets toe hoeven voegen. Gewoon zacht gewiegd worden door het leven...

Een cirkel, een afronding

We eindigen zoals we begonnen, het leven is cyclisch, we leren dingen aan, laten weer los, leren nieuwe dingen, open ons hart, ontmoeten en bedanken. Gelijkwaardigheid, broederschap en zusterschap. Het leven is een kostbare schat...

ps: ik zet de officiële namen van de dansen en de muziek en de officiële uitleg hier niet bij, omdat dit een openbare blog is en we ons materiaal heel zorgvuldig bewaren en doorgeven via de opleidingen. 

Ik was helemaal ontroerd, door de studenten op school. Stephen White en Diana Zijlmans stonden met zachte ogen en open harten toe te kijken... naar de schoonheid die tevoorschijn kwam. Biocentrisch leren is leren in liefde en verwondering...

Sas

Dansen is...

Dansen is bewegen
Met heel je hebben en houwen
Met hart en ziel en zaligheid
Je leven in beweging
Vol zijn van betekenis

De kunst is
Steeds kaler te worden
Zichtbaar
Zonder tierlantijnen
Met lege handen
Afgelegde maskers
Open hart
Ontbloot zelf

Dat vraag een beoefenen
Beoefenen is niet
Af en toe even lekker dansen
Beoefenen
Is ontdekken
Dat je een reis maakt
Die regelmatige stappen nodig heeft

Niet aflatende toewijding
Ook als je geen zin hebt
Of als je bang bent
Of er geen gat meer in ziet
Of te moe bent om te dansen

Juist dan
Heeft je reis stappen nodig
Danspassen
Huppelsprongen
Verbindende bewegingen

Je bent op reis
Naar het meest echte in jezelf
Dat is de beweging van je leven

Ik hou van trouw
Ook al worstel ik er zelf ook mee
Het is niet hip en niet sexy
Toegewijd beoefenen

Maar het is zo'n rijkdom
Om een doorgaande beweging te vinden 
Op weg naar jezelf

Ik fluister heel zachtjes...
Kom je? Ga je mee?

Dit is de dans van je leven...
Grijp hem...

Ik dans met je mee.

Alvast hele fijne feestdagen. 

Sukha Amsterdam... maakt zulke mooie lieve dingen. 

Film: Down to Earth (Blog in Nederlands & English)

Ik heb heb prachtige film gezien. Mijn mams werd 80 en ze had een filmhuis afgehuurd. De film draait nu in de bioscopen. DOWN TO EARTH. Het is een prachtige reis van een gezin op zoek naar de bewaarders van de aarde. De film zit vol wijsheid die helemaal aansluit bij waar we in Biodanza mee werken. Echt een aanrader. Ook een heel mooie film om met je wekelijkse groep te kijken en daarna een aantal thema's om te zetten in een vivencia.  

Hier vind je de trailer

I saw a beautiful film. My mother celebrated here 80th birthday and she invited all here friends too a cinema where she showed us this movie. DOWN TO EARTH. The film won a lot of prizes already and shows a story about a family traveling all over the world in search of the keepers of the earth. It is filled with a lot of wisdom that we stimulate and work with in Biodanza too. A must see. Very nice to show your weekly group and than create vivencia's inspired by themes of the film. 

HERE is a trailer

Love and earthly wisdom for us all! Sas

Het bewaren van iets kostbaars

Gister werd de film "de da vinci code" weer eens uitgezonden op tv. Toen ik ernaar keer moest ik denken aan het idee van een Graal, iets kostbaars, dat bewaard moet blijven voor degene die het wil ontdekken en daaraan is toegewijd. 

Ik vergelijk Biodanza ook wel eens met een graal. Niet DE graal, maar EEN graal, want er zijn vele kostbaarheden in de wereld en ik verbeeld me zeker niet dat ik weet wat  "je van hét" is. Maar toch, kostbaar is het wel, en dierbaar. 

Een kostbaarheid, een graal kun je niet zomaar aan iedereen onthullen, uitleggen, verklaren, overdragen. Je moet er aan toe zijn het geschenk ervan te ervaren, te onderzoeken, te doorgronden, te bewaren, door te geven. Die ontwikkeling gaat in fasen. 

Antonio Sarpe vertelde eens in zijn "continued learning" training over kleine inwijdingen en grote inwijdingen. Je moet nooit een grote inwijding doen, met iemand die de kleinere nog niet heeft doorlopen. De ander zou de kostbaarheid en de kwetsbaarheid van dat wat beleefd wordt, niet kunnen begrijpen, niet kunnen bevatten, niet kunnen beleven, niet kunnen verdragen zelfs. Dat heeft niets te maken met meer of minder zijn, beginner of gevorderde zijn, belangrijkheid, het heeft niets met ego zaken te maken. 

Het gaat over een reis. Een reis naar de heiligheid en de kostbaarheid van het leven en een manier om dat leven te ervaren, te dansen, te delen, tot kunst te verheffen. 

Een inwijding kost tijd. Ook al leven we in een snelle wereld, waar snelheid, instant insight, directe toegang, onmiddellijke bevrediging, gewoon lijken.... een inwijding kost tijd. Veel tijd. En toewijding. Een langzame reis. Dans voor dans, ontmoeting voor ontmoeting, gedicht voor gedicht, muziek voor muziek, vivencia voor vivencia.

Biodanza en haar aanzien, raken bezeerd, als we te snel willen. Als we een grote inwijding geven aan iemand die de kleine niet heeft doorleefd. 

• Tv kijkers zien twee mannen hand in hand door een weiland huppelen
• Een artikel in de krant met een gezicht van extase
• Een zaad dans van 1000 mensen op YouTube
• Een gevorderde oefening in een open les
• Muziek met teveel transcendentie in een beginnersgroep
• Te diepe Vivencia voordat motorische integratie, afstemming, identiteit en plezier zijn ontwikkeld

Ook ik heb dat allemaal te vroeg zichtbaar gemaakt, maar het doet ons mooie vak geen goed. 

Het leven ontdekken kost tijd. 

Een grote inwijding (onthulling) vraagt een stevige basis.

Als we sneller willen gaan.... moeten we langzamer gaan.

Laten we heel langzaam gaan. Onze kostbaarheden vieren met mensen die er klaar voor zijn en de rest van de schat koesteren tot de tijd rijp is. Deelnemers helpen toewijding te ontwikkelen voor een volgende openbaring van heerlijkheid en de vreugde van het leven. 

Saskia de Bruin

Tot jezelf komen, gewaarzijn, expressie

Al mijn werk bestaat uit oeroude bewegingen: 

naar binnen

verblijven

naar buiten

Tot jezelf komen: schrijvend, ontspannend, mediterend, dansend, tekenend, of anders

Gewaarzijn van wat daar in jezelf is: wat is het meest echt en waar in jou, kun je het opmerken zonder oordelen, het helemaal benieuwd onderzoeken in jezelf

Expressie: hoe wil je jezelf uitdrukken? Welk gedicht, welke dans, welk verhaal, welk schilderij, welk werk wil jij aan het leven toevoegen? Hoe kun je trouw zijn aan het uitdrukken van het meest echte in jezelf?

Geen van deze drie bewegingen kunnen we verwaarlozen. Ze hebben alle drie tijd nodig, en aandacht en toewijding. Welke van deze bewegingen in jouw leven heeft meer tijd nodig? 

Ik ben stil, I am silent

Ik ben stil aan het wachten.... een nieuwe schrijverij hangt in mijn lucht. Soms komt het snel, soms duurt het lang, voor ik het grijpen kan. Daarom babbel ik weinig. Ik zwerf rond, wandel, mijmer, teken, schrijf.... als er een begin is, een rode draad, kan ik beginnen met schrijven en tekenen.... tot dan sssssst. 

Geluidloze kus! 

I am silently waiting..... a new writing whispers in my heart. Sometimes it arrives quickly, sometimes there is thorough waiting required. This is why I don't write a lot on my blogs. I wander, I daydream, I draw and write... when I find the beginning of a red thread I can start to write and draw.... Until then ssh. 

Soundless kiss! 

Soms vraag in me af - sometimes I wonder...

Het is de vraag

Soms vraag ik me af waarom ik Biodanza docent ben geworden. Als kind in een gebroken gezin, nam ik de rol van trooster, susser, steuner en toeverlaat op me. De affectieve wonden die de leden van ons gezin hadden (en die gewoon heel veel mensen hebben) probeerde ik te koesteren en te helen. En nu is het mijn beroep geworden. Biodanza is een affectieve heropvoeding. Soms vraag ik me af of dat eigenlijk wel een goed idee is voor mij? 

Ben ik juist goed geworden in Biodanza vanwege mijn geschiedenis, of ben ik mijn oude overlevingsgedrag aan het perfectioneren? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik ga er eens een tijd op broeden en voelen wat heel diep waar is in mij.

The question is

Sometimes I wonder why I became a Biodanza teacher. As a child of a broken family, I took on me the role of the comforter, cherisher, supporter. I tried to heal the affective wounds that the ones of my family had (and almost everybody has some). And now, I made my profession out of this. Biodanza is an affective re-education. Sometimes I wonder if that is such a good idea for me? 

Did I became a good Biodanza teacher because of my history, or am I perfecting with this profession an old survival habit? I really honestly don't know. I am going to think and feel about this for a while. And hopefully find my deepest truth. 


SAS

We have come to be danced (poem by Jewel Mathieson)

Miranda van Keulen en Els Boom (Biodanzaschool Amsterdam) tipten me overeen gedicht "we have come to be danced". Hier twee linkjes naar een voordracht van dat gedicht. De eerste is wat zachter sensuele... die vind ik mooier. Poëzie komt bij mij beter binnen als het niet al te veel vuur heeft. En eentje van de auteur zelf... die veel vuur bevat. Misschien raakt die jou juist weer dieper. Hij is rauw.

Ik ben nog aan het voelen wat ik ervan vind, hoe het me raakt. Maar misschien is dat juist geweldig, dat je niet direct weet wat iets je doet, maar dat het toch in je ronddanst.

Miramda van Keilen and Els Boon (Biodanzaschool of Amsterdam) told me about een poem "we have come to be danced" Here are two links to that wild poem about dancing. One presented with more lightnes, air and sensuality. Another (by the author herself) with a lot of fire and rawness.

I am still feeling how it touches me. I do not know yet. But maybe that is exactly right, not knowing how you are affected by something... and letting it dance around inside anyway.



Zachte versie / light version HERE

Vurige rauwe versie / Fire raw version HERE

We Have Come to Be Danced

 by Jewel Mathieson

We have come to be danced

not the pretty dance

not the pretty pretty, pick me, pick me dance

but the claw our way back into the belly

of the sacred, sensual animal dance

the unhinged, unplugged, cat is out of its box dance

the holding the precious moment in the palms

of our hands and feet dance

We have come to be danced

not the jiffy booby, shake your booty for him dance

but the wring the sadness from our skin dance

the blow the chip off our shoulder dance

the slap the apology from our posture dance

We have come to be danced

not the monkey see, monkey do dance

one, two dance like you

one two three, dance like me dance

but the grave robber, tomb stalker

tearing scabs & scars open dance

the rub the rhythm raw against our souls dance

WE have come to be danced

not the nice invisible, self conscious shuffle

but the matted hair flying, voodoo mama

shaman shakin’ ancient bones dance

the strip us from our casings, return our wings

sharpen our claws & tongues dance

the shed dead cells and slip into

the luminous skin of love dance

We have come to be danced

not the hold our breath and wallow in the shallow end of the floor dance

but the meeting of the trinity: the body, breath & beat dance

the shout hallelujah from the top of our thighs dance

the mother may I?

yes you may take 10 giant leaps dance

the Olly Olly Oxen Free Free Free dance

the everyone can come to our heaven dance

We have come to be danced

where the kingdom’s collide

in the cathedral of flesh

to burn back into the light

to unravel, to play, to fly, to pray

to root in skin sanctuary

We have come to be danced

WE HAVE COME

Personal interest versus collective interest

 “And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.” ― Friedrich Nietzsche

Home after the Biodanza congress, The films and pictures of the congress pop up here and there on facebook.

I do understand that we all are enchanted by the beauty of the whole experience. But I don't understand why we share such sacred moments as the collective dance of the seed (Vivencia Helen) on internet.

We made an appointment with each other not to film during vivencia's, and... not to share it here and there, but keep it for ourselves.


I learned from (among others) Antonio Sarpe: don't do what is only good for you personal, but do what is good for the Biodanza Movement as a whole. 

What we all want is, to let this beautiful movement grow and flourish. I would love to have Biodanza grow in institutions, companies, hospitals, schools...

All the post's on facebook do not help, really they don't. 

A Vivenvia is a Vivencia. A totally lived moment, not only mentally but physiologically, cenesthetically, visceral, emotional, spiritual. All that is lost, when you look at a picture or a YouTube film. 

We need to experience Vivencia and then integrate these experiences. You can do that in a lot of ways:

Dance every week
Do the Biodanza school
Write poetry
Paint your Vivencia
Sing about it
Dance some more
Live your life integrated and Biocentric
Tell about it
Start your own groups and be inspired to inspire
Go to the next congress too! 
There's more, there's more we can do...


Please let's beautify the image of Biodanza. It is not just some lovely dancing. It is a very affective delicate Grail that needs protection, nourishment and containment.

Let's grow exponentional! Are you with me?

We can only accomplish that, when we navigate on our collective interest, and are willing to let go of some personal interest's.

SAS

Reaction from: Marieke Annink-Bouma 12 juli 12:55

I totally agree with you. Although I also understand the personal wish of everybody who would want to relive a vivencia... But you are so right. Biodanza can only be shared from an integral point of view. When you tell about the biocentric principle and the idea of love and affection, people understand the meaning. But when I talk about the level of intimacy and transcendence shared, many listeners get caught in their ideas of "happily blowing and tripping hippi people". And that is not the key message of biodanza. (At least that is my humble opinion.) 

Poetry in Movement - Biodanza congres 2016

Here are the poems of my Congres Vivencia

about poetry in movement

Before we start

My talking will only be poems today

To take poems in

It is necessary to be really quite

So please when a dance is over

When the music stops

Enter into the silence

Be really present

So you can hear my voice

Speaking to you, in poems

Only then

You will hear my heart

You will feel my love

And you will discover

The poetry lover inside of you

Don´t worry about beautiful words

That you would like to take home with you

I will put everything on a website

You can read it later on

So let it flow through you, nothing will be lost

You don´t need to hold on to anything

Let´s go on a journey together

Dancing poet´s we are….

Meaningful movement poem with music

One sentence per page....

Please don´t try to move well today

Move full of meaning

Drop your familiar way of dancing

Come into the contact

With your self

With your companion

With the group

With the music

With this unique moment in time

Move from your heart

Move towards life

Towards each other

Move yourself

Together with your companions

Open your senses

Your heart

Your eyes

All your possibilities

Dare not to know

What might happen

In the next moment

And the next moment

And the next moment

Allow your beginners mind

To take over

You will see

With the most open eyes

The eyes of a child

Open to everything

That is here

For you

To experience

Allow Vivencia

Everything becomes possible

When you dare to be

So open

And you will become

Poetry

Like your movement will

And your connection with life will

Connect wholeheartedly

With this moment

And dance will emerge

Naturally

Like poems always do

Walk with stops

We are one

Like a flock of birds

Like a school of fish

We can move as one big organism

If we tune in

If we are open to each other

If we are perceptive

Of each change in the group

Let´s walk

And if one person stops, we all stop

If one person goes, we all go

Everybody can take initiative

To stop

To go

So let´s be totally aware

Of each other presence

And movements

Let´s help each other to make this work

Really beautifully

And let´s move

Like a school

Like a flock

Of human

Beings

Free walk

Let´s walk

Freely and without a plan

Walk your walk

Or invite someone

And walk together

Or dance a little

Walk faster

Or slower

Walk light

Walk lyrical

Walk free

Change direction

Look around

See all the walking around you

Find eyes

Find hands

Find your way

Discover that you are writing

A poem on the earth

With your feet

And your movement

With your motivation

To move

Walk

Walk

As free as can be

Change your mind

Find companions

Let them go again

And know

The trace of beauty

Your walk leaves behind

And discover

In each moment

What to do

How to walk

Find your path

The music will lead you

Your heart knows the way

Let your walk evolve

Itself

Just by walking

Walking

Freely

 Liberation of movement

Let´s move and liberate our movement

Not to push it to freedom

But to allow

Allow

Allow all movement that wants to happen

Don´t think

Don´t care about performance

Just let  it move

Be aware of the wonder

And beauty of your movement

Travel with your awareness

To your feet

Be totally there

Experience the wonder of your feet

And than

Your knees

Your hips

Your pelvis

Your tummy

Your chest

Your arms

Your hands

Your shoulders

Your head

Feel how you move

Feel how life moves in you

And all around you

And through you

Feel how you are life

Moving

Moving

Allowing

The liberation of movement

Let it happen

Let it move

Free rhythmic synchronicity

part 1 

Now we come to a verse of synchronicity

Synchronicity is making things happen in the same time

Making things move together

The starting point is the genuine contact we make

We find each other in this moment in time

And we let movement evolve from there

We invite a companion

And we make a sensitive eye contact

We take each other´s hands

We stand face to face

Just as we are

Our feet initiate the dance

And then we start to move

Our whole body

Together

Together

And we synchronize

part 2

And when we are in tune

In this moment

We can be as free as we like

Creative

We can hold hands

Or let them go for a while

We can discover

We can play

Let the dance invent itself

Spontaneously

Not in a way we think is correct

But in a way we feel is natural

Synchronizing

Synchronizing

Trusting the rhythm of life

We dance together

Here and now

Movements in tune

Sensing each other

Rhythm leads the way

It helps us

To find together this moment

And to discover the feeling of moving synchronized

In contact

And we dance

We dance

We dance

Freely 

 

Rhythmic Melodic synchronicity

Rhythm has the capacity to guide us

We can tune our movements more easily with a rhythm

Now melody arrives

We are on a bridge

From rhythm to melody

Melody invites us to open our hearts

It helps us feel

And become more sensitive

Let´s hold hands

And slow down a little

Play with rhythm and melody

Follow for a while the rhythm

Then let it go

And find the melody

Follow the slow flow Underneath the rhythm

Find yourselves swaying

Together

Discover each other’s heart

Each other’s eyes

And when it becomes too much

The gazing

You can close your eyes for an inward  gaze

As if you breath in the image of the other

Then open your eye again

Discover each other in a new way

Dance together with the melody

Let yourselves be danced

By the music

Find each other´s heart along the way

There is so much to discover there….

Free melodic synchronization

And now melody welcomes us

Into the world of feelings

We slow down even more

Find a companion

Or let yourself be found

We start with holding hands Really sensitive

And we start to make movements of opening ourselves toward each other

Open doors around your heart

With each movement you make

As if your heart is whispering a dance of intimacy to the heart of the other

And then we can softly sense Each other´s hands

Palms

Fingertips

Arms

We open ourselves

We open ourselves

Sensing

Hands with the ability

Of sensing the essence of the other

Eyes open

Eyes closed

Eyes breathing in and out each others being

Being moved by the melody of love

Free melodic dance (individual)

Even more freedom now

A melodic dance

Sensing

Opening

You are a love letter that life wrote to the world

Let it dance

Let it dance

Musical syntony

Now we arrive at the heart of the Vivencia

We are able to create poetry

With movement

I invite you for a dance of syntonie

First with music

One of us is the dancer

The other one helps us dance

The dancer stands

Eyes closed

Trusting

The other touches

Very delicately and sensitive

Slowly

The dancers body

One place at a time

The dancer responds to the touch

With movement

A dance emerges

A poem of movement

No hurry

No force

Softness

Only permission

Sweet stimulation

For the poet to come forth

In movement full of meaning

Being cared for

As a beautiful piece of art

Don´t worry about what it looks like

Works of art never worry about their looks

They simply flower

They sing

They dance

They emerge

Fresh and wonderful

As something that never happened before

This dance you will dance

Never happened before

And when the music is over

We keep on touching and moving

Even slower

More sensitive

More delicate

More miraculously

And a silent syntonie happens

Poetry in movement

Let it happen

Let it happen

Compact Group

We come together

As a compact group

With air to breath

No clinging

But being together

Resting

Discovering

That we are the poems

Written by love

Written by life

Every moment is a new verse

And a new one

And a new one

Just being poems of life and love

Together

Swaying

Rolando knew this so deeply

He read a lot in the library of love

What a poetry lover he was

And what a writer of wonders he was

Let him sway with us

Let´s be lyrical and alive

Swaying together

Encounters

Let us have encounters

Let us embrace today

With simplicity

Sometimes we are

Afraid of the pureness

Of simplicity

Our ability to simplify means

To eliminate all that is unnecessary

So the necessary can speak to us

And than

We are more in touch

With the essence

Of ourselves

Of the other

Of the music

Of the movement

In this moment

It may feel unusually

Alive

Vibrant

Moving

Emotional

We are so used to complications

Sometimes we hide ourselves

In the complexity we create

To protect our once broken heart

So let´s simplify

And be open

Enter into this moment

Pure and simple as nature

Be just who you are

That is the most

Profound way

Of being

And of meeting each other

And of living

Open hearts

Open arms

Eyes able to see wonders

Let´s encounter each other with simplicity

An encounter is a miracle

It is a  poem of contact

It is a song of love

Composed by the hearts

That found each other

In a moment of grace

Heart to heart dance

Lay your heart close to the heart of a companion

Feel the tenderness

The delicate wonder of hearts beating so close together

Be so quite

That you can hear your hearts whispering

Together

Side by side

Beat by beat

Sweet poems of love

Start swaying out of sheer wonder

A dance will emerge

A dance that helps you discover

That nothing evolves us like love (hafiz)

As the wise old poets have told us from the beginning of time

Our hearts know this

And they whisper this truth

Again and again

With each heartbeat

The only thing we need to do

Is be quite

Really really quite

In a state of not knowing anything

Open

Open

Open to wonders

And delight

Open for the poetry of love

Let´s dance heart to heart

Dance in 2 activating

And find a new wonder of nature

To activate  a little together

Change

Change

Circle of activation

We are One

 Everything touches everything

Always and everywhere

We are all one

Never separated

Only sometimes we forget

To remember we need to be together

To dance, to embrace and to look into each other´s eyes

Our love brings us back into connection

And connection brings us back to wholeness

We are one

I exist because of you

You exist because of me

Let’s celebrate our oneness

Once and for all

Or twice and for ever more