Biodanzalogie

Hier vind je regelmatig berichten over Biodanza; de theorie, de praktijk, de vertaling naar het dagelijks leven, de effecten, poezie en meer....

dinsdag 2 september 2014

Veiligheid ontstaat in afstemming en aanwezigheid (deel 1)

Veiligheid

Laten we een Safe Sign ontwerpen en die op alle Biodanza plekken ophangen.
Oases van affectie. 

Bij Biodanza is veiligheid essentieel. Je veilig voelen is de zorg van de docent, van je mededansers, maar bovenal van jezelf. Hoe kun je in een Biodanza les goed voor jezelf zorgen?

Uit de opleidingsreader ‘Contact, strelen en liefkozing’:

“Tijdens Biodanza sessies legt iedere deelnemer door middel van gebaren en tekens de mate van toenadering vast die hij of zij kan aanvaarden”
“Alle leden van de groep zijn onvoorwaardelijk zelf verantwoordelijk voor wat er met hen gebeurt en voor wat ze doen” “Contact met wederkerigheid wordt ‘toenadering in feedback’ genoemd”

Zorgen voor jezelf is belangrijk ten aanzien van het bewustzijn en bewaken van je eigen grenzen. Ieder mens heeft grenzen en dat is helemaal oké.  Jij bepaalt zelf je eigen grenzen. Merk ze op, onderzoek ze, geef ze aan, daag ze uit, respecteer ze, verleg ze…..
Er zijn grenzen wat betreft je fysieke vermogens. Het luisteren naar wat je lichaam aangeeft en aankan is essentieel.

Er zijn grenzen ten aanzien van wat je aandurft en aan wil gaan in iedere les. Dit geldt voor de oefeningen, maar ook voor de interactie met je mededansers. Het is heel normaal dat je niet alles durft, kunt en wilt. Hoe leer je in contact te zijn met je eigen grenzen en ze tot op zekere hoogte uit te dagen, maar ook om ze te bewaken wanneer iets je echt te ver gaat?
Tijdens een Biodanza sessie spreken we niet. Hoe kun je dan toch de feedback die een ander uitzendt aanvoelen en je eigen reactie op de ander duidelijk maken? Hoe kun je “nee” of “ja”zeggen?

Biodanza is net als het leven. Je komt steeds uitdagingen tegen. De ideale groep, de ideale les, de ideale docent en de ideale metgezel bestaan allemaal niet. Soms loop je tegen weerstand in jezelf op. Soms kom je in contact met innerlijke afkeer. Afkeer tegen een oefening, de ander, een situatie. Zoiets daagt je uit om goed voor jezelf te zorgen en ook om je meer bewust te worden van je eigen overtuigingen, angsten, beperkingen, gevoelens, krachten en groeimogelijkheden.

Wanneer je je onveilig voelt of weerstand ervaart kun je op verschillende manieren reageren. Niet zo effectief zijn:

  • Flink zijn en volhouden, je eroverheen zetten.
  • Het gevoel negeren.
  • Extra uitbundigheid uitstralen.
  • Vluchten door de volgende les niet meer te komen, of niet meer te komen als die éne persoon er is.
  • Je zorgen maken over wat anderen wel niet van je zullen denken.
  • Denken: het zal wel aan mij liggen, ik moet gewoon meer accepteren.
  • De weerstand en onveiligheid negeren.
  • Je verzetten tegen wat er is.
  • De situatie proberen te neutraliseren, het te compenseren.


Ieder bedenkt bewust of onbewust zijn eigen manieren. Maar je kunt ook anders reageren. Op manieren die meer effectief zijn en liefdevoller naar jezelf en de ander:

  • Je weerstand onderzoeken, wat precies staat me tegen, welke overtuigingen, angsten, oude ervaringen hebben daarmee te maken?
  • Non-verbaal aangeven wat je wel en niet wilt.
  • Na afloop een gesprek aangaan met de persoon bij wie je je niet goed voelt, of die je non-verbale feedback niet verstaat.
  • Het bespreken met de Biodanza docent na afloop van een les.
  • Een oefening niet mee doen en even aan de kant gaan zitten.
  • Met een bepaalde persoon die weerstand oproept, de oefening niet doen.
  • Erop vertrouwen dat iedere les, ieder moment, iedere oefening weer anders zal zijn. Steeds weer open staan voor nieuwe ontdekkingen.


Belangrijk is te onthouden dat veiligheid, respect en zorg voor jezelf en de ander essentieel zijn in Biodanza. Juist door samen te oefenen in het goed hebben met elkaar en je volkomen op je gemak voelen in aanwezigheid van anderen maken Biodanza zo bijzonder. Je bent elkaars leraren. Als je niets aangeeft dan kan de ander niets leren. Je bent elkaars spiegel waarin je jezelf kunt onderzoeken en leren kennen. Een ander kan alleen iets leren van wat wordt aangegeven, en kan alleen rekening houden met wat gecommuniceerd wordt.
Iedere Biodanza deelnemer heeft andere lessen en uitdagingen. De uitdaging is uiteindelijk om steeds gevoeliger te worden naar jezelf, de ander en de groep.

Voor de ene persoon is het de uitdaging beter voor zichzelf te zorgen. Gevoeliger worden voor de signalen vanuit zichzelf:

  • Voel ik me veilig?
  • Wil ik dit wel doen?
  • Wil ik deze oefening met jou doen?
  • Durf ik me te geven?
  • Hoe kan ik het veilig maken voor mezelf?


Voor de andere persoon is het de uitdaging beter te zorgen voor de mensen om zich heen. Gevoeliger te worden voor de signalen vanuit de ander en vanuit de groep:

  • Voel ik aan of de ander met mij wil dansen?
  • Voelt de ander zich veilig bij mij?
  • Beweeg ik samen met de ander, in contact?
  • Voel ik aan wat de ander aankan: fysiek, emotioneel en qua nabijheid?
  • Behandel ik de ander met fijngevoeligheid, aandacht en respect?


Biodanza gaat erg over fijngevoeliger worden. Meer aanwezig zijn in het moment, bij jezelf en je eigen behoeften, bij de ander en de signalen die worden afgegeven, bij de groep. Een ervaren deelnemer is fijngevoelig, aanwezig en gaat respectvol om met de ander en met zichzelf.

Het contact aspect maakt Biodanza zo spannend en kwetsbaar. Gevoeligheid is daarom juist zo belangrijk.

Voor de docent is het heel belangrijk werkelijk aanwezig, aandachtig en fijngevoelig te zijn. Het is de kunst je als docent steeds weer af te stemmen op de groep en de individuele processen. Soms vergeet je dat sommige oefeningen en situaties voor beginners heel spannend zijn, omdat ze voor jou al zo vertrouwd zijn. Ook daarom is het heel waardevol wanneer deelnemers hun onveiligheid delen met de docent.

Ook is het belangrijk dat wat je ontdekt en ontwikkelt binnen Biodanza geïntegreerd wordt in je leven. Neem de ontdekkingen, inzichten en ontwikkelde potentie mee in je leven.

Tevoorschijn komen
Iets dat ontluikt. Vanzelfsprekend en spontaan. 
De moed vlak voor je voeten vinden of in je eigen hart. 
Iets dat ontluikt. 
Niet dat het een prestatie is. 
Maar wel een wonder. 
Leven kan simpelweg niet anders dan
vanzelfsprekend en spontaan tevoorschijn komen





 More to come....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten