Biodanza werkt bevrijdend, maar het is geen vrij dansen. Bij Biodanza wordt je spontaniteit aangemoedigd, maar het is niet zo dat alles mag en alles kan. Een schrijfsel over grenzen...
Ja en nee
Biodanza nodigt je uit om voor jezelf te zorgen door te
leren “ja” te zeggen, maar ook door soms “nee” te zeggen. Het gaat er steeds om
dat je aandachtig bent in het moment en je steeds bewust bent van wat er om je
heen en in jezelf gebeurt. Biodanza is in die zin een uitnodiging tot werkelijk
contact met jezelf, de groep, de ander, je omgeving. Zonder aandachtigheid gaan
innerlijke en uiterlijk signalen aan je voorbij. Aandachtig in het Hier &
Nu zijn is dus essentieel. Meestal weet je wel wat het beste bij je past in dit
moment: “ja” of “nee”. Ook vergissingen
hierin zijn heel leerzaam. Soms heb je iets gedaan wat achteraf helemaal niet
goed voelde, soms heb je iets niet gedaan waar je achteraf spijt van hebt.
Zulke ervaringen helpen je een volgende keer nog beter te luisteren naar
jezelf. Essentieel is het ook dat je
leert gevoelig te worden voor de subtiele “ja’s” en “nee’s” van de mensen om je
heen.
Grenzen erkennen, eren en verleggen
Biodanza nodigt je uit soms je grenzen te verleggen, en
soms je grenzen heel trouw te blijven. Je mag steeds weer oefenen. Soms lukt
het en soms niet. Je leert steeds weer om te voelen, wie je bent, wat je wilt,
met wie je wilt zijn en wat je voorkeuren zijn.
Geven of nemen
Wanneer ik bij jou ben en ik geef en jij ontvangt wat ik
geef,
dan voel ik me veilig.
Wanneer ik bij jou ben en jij geeft en ik ontvang
wat jij geeft,
dan voel ik me veilig.
Maar zodra er “nemen” in het spel komt word ik bang en trek ik me terug.
Dan breng
ik grenzen aan om te zorgen dat ik kan blijven wie ik ben.
Het verschil tussen nemen, geven, ontvangen is subtiel
maar toch heel duidelijk voelbaar als je er aandacht voor hebt. Ik voel direct
wanneer jij iets neemt dat ik je nog niet gaf. Jij voelt het direct wanneer ik
dat zou doen. Je kunt meer nemen dan je gegeven wordt. Je kunt minder nemen dan
je gegeven wordt. In beide gevallen ben je niet met elkaar in overeenstemming.
Overeenstemming is elkaar aanvoelen, de balans aanvoelen van geven en ontvangen
en die respecteren en eren in elkaar. Het is een kunst om zo waarachtig bij
elkaar te zijn dat je zonder woorden kunt voelen wat er wel gegeven wordt en
wat (nog) niet. Dit waarnemen doe je niet met je hoofd, maar met je hart, de
antennes van je ziel, je intuïtie, je fijngevoeligheid. Het onnoembare waarnemingsvermogen
van je ware zelf. Als we elkaar zuiver waarnemen wil ik je met liefde alles
geven en mag je mijn hart betreden. Zo niet, dan niet. Dit bewust te zijn is
onbenoembaar en tegelijk onmiskenbaar, een diepe waarachtigheid van menselijk
contact die je ervaart als je dicht bij je zelf bent en bij elkaar.
En wat doe je als iemand over je grenzen gaat?
Er zijn een aantal stappen
Je geeft het eerst non-verbaal aan. Dit doe je op het
moment dat het gebeurt. De kunst is dus aandachtig te zijn, je bewust te zijn
van wat de ander doet, en ook van je eigen reactie daarop.
Helpt dat niet
Dan ga je na afloop van de les een gesprek aan met de
desbetreffende persoon. Biodanza gaat ook over “de koe bij de horens vatten”,
over assertiviteit, indien nodig de confrontatie aangaan. Biodanza moedigt je
aan om in je kracht en identiteit te gaan staan en goed voor jezelf te zorgen.
Durf je die confrontatie niet aan, vraag dan je docent
om erbij te zijn.
Na afloop een gesprek aangaan
Soms gebeurt er iets in een les dat je wel of niet fijn vindt. Dan kan het goed zijn na afloop van de les even iets te zeggen tegen de persoon waarmee je de oefening deed. Toen ik veel last van mijn schouders had, was er één medestudent, die steeds veel te hard aan mijn armen trok. Ik had dat een paar keer geprobeerd met gebaren aan te geven, maar dat werkte niet. Toen ben ik het gesprek eens aangegaan. Het was een heel lief mens, waar ik graag mee danste, maar het ging voor mij alleen steeds wat te wild. Na het gesprek hebben we vaak heerlijk gedanst. De ander doet dingen soms onbewust en is dan blij met je feedback. Zo leer je beide iets nieuws.
Helpt dat niet
Dan stap je naar de docent. Je bespreekt na afloop of
voor aanvang van een les wat er is gebeurd en wat je zelf al hebt ondernomen.
De docent spreekt de desbetreffende persoon dan aan op het gedrag en kan ook
oefeningen in de les brengen die de aandacht vestigt op het aangeven van
grenzen en het zorgen voor jezelf.
Helpt dit allemaal niet, dan wordt de persoon
uiteindelijk uit de groep gezet. Je kunt iemand bij wie je je niet veilig voelt
ook mijden, wanneer je bijvoorbeeld in een eenmalige les, of op een feest of in
een workshop bent. Uiteindelijk zal een hechte groep iemand, die zich steeds
grensoverschrijdend gedraagt, vanzelf gaan mijden.
Veiligheid en overgave
Overgave is pas mogelijk wanneer je je veilig voelt.
Het helpt om je in het proces wat vragen te stellen:
- Hoe voel ik me Nu? Hoe voel ik me bij deze oefening, bij deze danspartner, in de groep, op dit moment?
- Wat geloof ik over de werkelijkheid die ik Nu beleef? Wat betekent dat wat Nu gebeurt voor mij?
- Hoe reageer ik op onveiligheid? Wat doe ik meestal als ik me onveilig voel? Flink zijn, negeren, doorzetten, volhouden, vermijden, boos worden, vluchten, verstijven, terugtrekken, onderzoeken, aangaan, voelen, verdoven?
- Hoe zou ik willen omgaan met onveiligheid?
- Hoe zou ik bij Biodanza en in mijn leven willen zorgen voor mijn eigen veiligheid?
Vertrouwen in je eigen kracht
Het vertrouwen in je eigen kracht en vermogen om jezelf
te beschermen is essentieel, niet alleen bij Biodanza, maar ook in je dagelijks
leven. Bij Biodanza vind je een mogelijkheid dit in jezelf te onderzoeken,
ermee te experimenteren en je innerlijke kracht en je vertrouwen daarin te
ontwikkelen, zodat je die ook in je leven kunt gebruiken om je goed te voelen.
Soms zit de begrenzing in jezelf in de weg en dat is helemaal niet erg. Je vindt je vrijheid al doende....
Vivencia: Plezier, warmte en veiligheid
Biodanza is een beetje Paradijs op aarde. Een plek van
zachtheid, warmte, veiligheid, liefde. Een omgeving die zegt: “Ja, jij mag er
zijn!” Een plek waar je je goed genoeg voelt en plezier mag maken. Waar je
zorgeloos mag genieten van wie je bent. En waar je tegelijk ook dit geschenk
van vreugde voor een ander bent. We verlangen allemaal naar die veilige, warme
en steunende plek. Soms zelfs zonder het te weten. Die plek waar je alles mag
zijn . En alles mag voelen wat er werkelijk te voelen is. Waar je mag genieten
van elkaars bestaan. Waar je je vrij kunt uiten. En toch, wanneer je het vindt
die heerlijke mogelijkheid, zul je schrikken van je eigen aarzeling en zorg en
verlegenheid. Gelukkig heelt liefde uiteindelijk alle wonden. Liefde went.
Liefde went echt. Ze stelt je gerust. Net zolang tot je je weer met open hart
in haar armen durft te storten. Een een zucht van verlichting slaat en weet
“Ik ben eindelijk weer thuis”.Dit paradijs vind je
telkens weer in elkaars aanwezigheid, in diep gevoeld contact, in de ogen van
degene die voor je staat. Je hoeft het alleen maar toe te staan. Om het te
laten bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten