Biodanzalogie

Hier vind je regelmatig berichten over Biodanza; de theorie, de praktijk, de vertaling naar het dagelijks leven, de effecten, poezie en meer....

dinsdag 9 december 2014

Wat jij over jezelf ontdekt als Biodanza docent...

Biodanza docent zijn vraagt toewijding



Als Biodanza docent is het nodig het archetype van de leraar in jezelf wakker te maken, die te leren kennen en tot uitdrukking te brengen. Dat is net zo belangrijk als alle theorie en praktische ervaring die je ontwikkelt.

Het bijzondere is: je helpt anderen om meer tot leven te komen. Dat vraagt een enorme moed en toewijding. Vooral aan alle leerprocessen in jezelf. Tijdens mijn opleiding schreef ik over leraar zijn. Ik gaf al veel langer lessen en workshops, over ontspanning, yoga, creatief en reflectief schrijven. Ik schreef een soort missie voor mezelf. Iets waar ik naar kon streven. Een ijkpunt. Voor mij is leraar zijn een levenslange belofte altijd ook leerling te blijven. Ieder moment open kunnen staan om iets nieuw te leren. Soms lukt het me en soms niet. Maar nu had ik een soort vuurtoren, een lichtbaken, waar ik in woelige tijden op af kon stevenen…..



Als leraar....

Weet je dat leerlingen leren van wat je doet en niet zozeer van wat je zegt. Daarom ben je je ervan bewust dat inzicht, uitleg en confrontaties alleen niet voldoende zijn. En dat voorleven wat je de ander wilt leren essentieel is.

Ben je niet bang om iets te delen van of over jezelf ook al ben je je bewust van het gevaar van vertroebelende grenzen. Je durft de confrontatie aan te gaan van het bewaren van grenzen juist omdat je als leraar werkelijk en diep contact wilt maken.

Ben je nederig en zul je niet praten over hoe goed je bent in je werk, omdat je weet dat alle lessen gemakkelijker gezegd dan gedaan zijn. En ook omdat je erkent dat iedere leerling je nieuwe lessen en uitdagingen zal brengen. En dat ook jij altijd zal blijven leren. Je doet dit openlijk en zonder schaamte.

Weet je dat zonder innige verbondenheid en wederzijdse kwetsbaarheid, je een ander niets te leren hebt. Want leren is delen in de lessen die er liggen en in iedere les die een leerling leert, hernieuw je als leraar je eigen lessen. Je bent nooit klaar.



Kun je omgaan met leerlingen die "beter" zijn dan jij, die meer of andere talenten hebben of verder durven gaan. Je zult ze erom eren en op eerbiedwaardige manier bij ze blijven. Je eigen ego kun je zo weer beter leren kennen.

Ben je bereid je eigen schaduw te onderzoeken, in iedere ontevreden of confronterende leerling, en in iedere les die niet gemakkelijk wordt geleerd. Je hebt geleerd je schaduw lief te hebben en weet dat er grote schatten in die schaduw op je wachten, als je voldoende moed weet op te brengen.

Weet je dat zijn bij wat er is, contact maken, ruimte geven, mogelijk maken en je leven delen, zonder de ander te willen veranderen, genezen of verbeteren de basis is van iedere teken van groei.

Ben je congruent, dat wil zeggen, je doet wat je zegt en je zegt wat je doet. Je leeft wat je leert en je leert van wat je leeft.

Ben je goed in het maken van een veilige sfeer, de ideale omstandigheid om zelfs de meest angstige en bezeerde bloemen open te laten bloeien.


Zie je wat er gebeurt, en laat je weten dat je het ziet en wat het je doet. Je doet nooit alsof iets er is, dat er niet is, je doet nooit alsof iets er niet is, dat er wel is.

Betoon je de meeste moed van iedereen. Leren is als een reis met jou als gids en reisleider. Jij loopt als eerste door het vuur om te laten zien dat het kan en veilig is, jij loopt af op ieder wild dier en mogelijk angstige les. Jij doet en de anderen zullen de moed vatten ook te doen.



Weet je op welke schaal je authentieke les kunt geven. Je weet dat voor jou teveel of  te weinig leerlingen, je krachten en gaven tekort zullen doen.

Vind je vervulling in die ene leerling die je een micro stapje verder kunt helpen, je hebt geen haast en bent bereid geduldig te wachten zoals bij een angstig dier dat veel tijd nodig heeft om vertrouwen in jou te vinden. Je weet wat een enorme eer een leerling je geeft wanneer ze je uiteindelijk dat vertrouwen schenkt, en je vergeeft jezelf als het vertrouwen niet ontstaat.

Bied je nooit iets aan dat je niet te bieden hebt. Je weet wat je kunt, maar je weet heel goed waar je grenzen liggen en helpt je leerling haar weg te vervolgen door haar los te laten en de weg te wijzen naar andere leraren.

Raak je niet in de war van wat een leerling zegt, maar kijk je naar wat ze doet. Niet willen leren zul je niet verwarren met niet kunnen leren. Je bent geen zachte heelmeester, maar verstaat het vak van wonden schoon te maken ook al doet dat pijn.

Ben je goed in het voorhouden van een spiegel omdat dit leerzaam kan zijn, maar je zult die spiegel nooit gebruiken om je er zelf achter te verschuilen, om je eigen angsten en zwakheden te verbergen of iets te omzeilen dat je nog niet kan of kent. Je zult de spiegel die anderen je voorhouden verwelkomen, ook al voel je je kaal en naakt.

Toon je respect voor ieder teken van vertrouwen, je erkent het, maakt er ruimte voor en laat je er toch niet door meeslepen. Door vertrouwen en authenticiteit te belonen met ruimte en respect versterk je dat wat je de ander wil leren.



Doe je voor hoe je volledige verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven en je eigen lessen. En weet je dat je dit kunt doen zonder het contact te verliezen en afstandelijk of koel te zijn.

Lach je met elkaar om je lessen en triomfen. Vat je moed zonder overmoed, deel je de sprankelende blikken in elkanders ogen.

Weet je dat een spiegel nodig is om bewustwording te bewerkstelligen, en weet je dat contact maken nodig is als je de ander wilt helpen bij een transformatie of helingsproces. Je kunt niemand helpen om te helen zonder waarachtig contact te maken. Een inzicht dat bewust wordt werkt alleen helend als het in het contact tussen leraar en leerling geboren wordt.



Weet je dat oude patronen en overlevingsmechanismen te vergelijken zijn met een besmettelijke ziekte. Weet je dat je een helder bewustzijn nodig hebt van die patronen om er niet in verstrikt te raken en besmet te raken met deze beschadigde essentie. Gebeurt dat wel dan zul je mee gaan helpen het patroon in stand te houden of zul je dat oude gedrag belonen en zo aanwakkeren. Gebeurt dit niet dan kun je met liefde, tederheid en soms met duidelijke hand de ander helpen helen, zonder dat je het contact verliest.

Weet je dat angst de bron is van iedere beschadiging. En ken je vooral je eigen angsten goed en diep.

Is het je tedere doel, iemands ziel voor altijd te beroeren. En ben je in stilte in je nopjes als dat lukt. Weet je dat een ziel beroeren enkel kan gebeuren als je van je leerling de eer krijgt dit te mogen doen. Ben je meer dankbaar dan fier over dit wondertje.

Als leraar

Uit: schrijvend openbloeien, Uitgeverij de Zaak, Saskia de Bruin


P.S.

Ik oefen dit iedere dag. Dit is mijn ijkpunt, mijn vuurtoren. Ik kan het écht niet altijd. We zijn allemaal onderweg... lerend en transformerend.  Sas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten