Moet Biodanza groeien en bekender worden?

Moet Biodanza groeien en bekender worden?

Vandaag vroeg iemand me voor een Biodanza docentenvereniging team over google analytics. Ook is er een proces gaande van marketing, folders maken, Biodanza als merk neerzetten, een nieuw imago scheppen. Ineens sloeg een soort twijfel bij mij toe die ik graag met je deel:

Biodanza is voor mij een soort mystiek, het is poëzie, een diepzinnige affectieve levenskunst.

·      Mystiek (van het Griekse μυστικός, mystikos, 'geheimzinnig') betreft het hartstochtelijk streven naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God (bij Biodanza het leven, de liefde, het numineuze). De term mystiek verwijst ook naar de achterliggende leer over kennis en persoonlijke ervaringen van toestanden van bewustzijn voorbij de normale menselijke perceptie.

Het mystieke is het wonder van het leven, de vereniging met de essentie van het leven, met mezelf, de ander, het numineuze, het licht, het wonder. De poëzie zijn de woorden, de dans, de muziek, de ontroering als ik de ander werkelijk ontmoet, de schoonheid van dat alles. Ik streef hartstochtelijk naar mijn vereniging met het wonder van het leven. En in dat proces hoop ik anderen te inspireren, mee te nemen, te verlichten, te bemoedigen, toestemming te geven hun eigen pad te banen.

Ineens weet ik helemaal niet meer of reclame en marketing wel een goed idee zijn. We hebben alles vermarkt in het leven. Commercialiteit omringt ons, alsmaar moeten groeien, rendabel worden, aan de man brengen, je imago versterken, een merk worden. Dat zijn allemaal zo bewegingen van deze tijd. Bewegingen waarvan ik niet weet of ik daar wel in mee wil.

Niet iedereen moet het pad van de mysticus gaan. Biodanza is echt niet voor iedereen. Niet iedereen hoeft het te vinden en te doen. Als op een basis school 1 juf Biodanza doet, verandert de hele school. Als in een dorp 1 Biodanza beoefenaar is, verandert het hele dorp. Vergeet nooit hoe groot het effect van iets kleins en onzichtbaars kan zijn.

Ik moet ineens denken aan de hospice. Zo’n prachtige liefdevolle bijzondere plek om ziek te zijn en te sterven. Vrijwilligers dragen dat. Een hospice zou misschien helemaal niet beter worden door reclame en marketing en een sterk merk willen zijn. Juist het wonder van alle vrijwilligers, dat alleen mensen daar helpen die zich geroepen voelen. Dat maakt het zo bijzonder.

Moeten we wel zo groeien? Moet Biodanza wel in de markt gezet worden? Is dat niet precies waar de meest kostbare dingen kapot aan gaan? Is dat niet erg yang? Is yin niet waardevol dan? Moet Biodanza wel roepen en lokken en aantrekken en mensen oproepen? Of mag het ook fluisteren, stilletjes tussen het ritselende en wuivende zingende riet? Mag het verborgen zijn, vindbaar voor mensen met een zoekend hart. Mag het een beetje raar blijven, een beetje “anders”, een beetje eng voor veel mensen?

Mag Biodanza ook de sjamaan, de medicijnvrouw blijven van het dorp. Een beetje wonend aan de rand,  wat afgelegen, wat verscholen, bezocht door degene die voelen dat ze het nodig hebben, of degene die doorverwezen zijn?

Mag Biodanza in zijn eigen zachte tempo groeien? Mogen groepen ook klein zijn en daardoor bijzonder persoonlijk. Mag een docent vertrouwen op de natuurlijke loop der dingen. Moeten we net als de hele economie willen groeien en groeien?

Mindfulness is het gelukt. En yoga ook. Maar is dat de kwaliteit ten goede gekomen? Niet altijd. Vaak niet. Soms wel. Ik geloof in zachte stille groei. Zachte krachten en het wonder van het verborgene. Ik geloof in klein blijven, langzaam ontwikkelen, groei niet dwingen. Mensen niet overhalen, maar met open armen klaar staan als ze komen.

Ik moet denken aan dit oude prachtige gedicht over de zachte krachten…

Henriëtte Roland Holst - (1869-1952)

De zachte krachten zullen zeker winnen

in ’t eind -- dit hoor ik als een innig fluistren

in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren

alle warmte zou verstarren van binnen.

De machten die de liefde nog omkluistren

zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,

dan kan de groote zaligheid beginnen

die w’als onze harten aandachtig luistren

in alle teederheden ruischen hooren

als in kleine schelpen de groote zee.

Liefde is de zin van ’t leven der planeten

en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen

’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:

naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

Van mij mag je klein en verborgen blijven Biodanza. Van mij mag je je zacht ontwikkelen. Ik zorg voor inkomsten uit andere bronnen, zodat ik altijd kan navigeren vanuit mijn hart en niet vanuit commercie hoef te koersen. Van mij mag je raar blijven en heel zacht en een beetje moeilijk vindbaar. En geen merk zijn. En rommelige folders hebben. Ik vertrouw erop dat het leven zelf kiest wat wel groeit en wat niet en wanneer en in welk tempo.

Ik hou van ongecontroleerde ondergrondse rivieren, die kanten op stromen waar wij geen weet van hebben. Die akkers water brengen waarvan wij niet weten dat ze het nodig hebben. Ik hou van niet begrijpen, niet weten, niet sturen, zoeken, luisteren, schuifelen, zachtjes zoeken. Ik weet het ook allemaal niet, dit zijn maar mijmeringen. 

Het leven weet alles veel beter dan wij… dan mij in elk geval.

Saskia de Bruin

Mogelijkheid om met Antonio Sarpe je CONTINUED LEARNING ervaring te herijken en updaten

Wanneer je Met Biodanza didactisch docent Antonio Sarpe de modules van CONTINUED LEARNING hebt gedaan, is er nu een mogelijkheid om online je inzichten en ervaringen te herijken en te up/daten. 

Voor mij waren de trainingen CONTINUEAD LEARNING heel erg waardevol. Ze hebben mijn manier van lesgeven veranderd en verdiept. Daarom stuur ik je graag de informatie over deze mogelijkheid door.

Met Dans liefde SAS

Dear friends!

Sending you lights and good vibrations!

We are glad to announce that «Antonio Sarpe Academy» - a online learning space for Biodanza facilitators open registration for the first group ´´Continued learning. Antonio Sarpe Program. Radicalization of Progressivity and 5 lines of Vivencia´´ in English.

This group is aimed to all facilitators, didactic teachers, certified and under supervision (with authorization from the school director) who already participated in person in Continued learning course «Radicalization of Progressivity» with Antonio Sarpe.

The Academy is based on the concept of “blended learning” - it is a methodology that promotes innovation in education, a hybrid learning between

1. Presential (that you already did with Antonio in the past) and

2. distance learning, online course (8 modules of video).

Video invitation from AntonioSarpe:

What is online course?

The online course ´´Continued learning. Antonio Sarpe Program. Radicalization of Progressivity´´, will be in Portuguese language with English subtitles and will last for 4 months, consisting of 8 modules (3 unconscious and 5 lines of vivencia) and additional materials. Course will take place in a private Facebook group.

Once in 2 weeks you will receive new module to study.

You can see videos when it is more comfortable for you.

In general course consists of about 15 hours of videos (more than 100 videos).

Advantages of the online course:

• Constant updating and detailed program of classes for regular groups;
• Easy access in the most comfortable time for you;
• Direct contact with Antonio Sarpe and the possibility to receive answers for your questions (in English);
• Mentoring with a teacher with more than 35 years of Biodanza experience (in English);
• Access to a space for sharing and exchange in an atmosphere of cooperation and solidarity between facilitators;
• Complementary materials (as a music, extra themes, presentations etc.)
• Regular LIVE´s in english on the most relevant topics of the program (online conversations on digital media).

When?

Beginning of the course: 1st of May 2020 (yu still can enter).

End of course: End of August 2020.

Online study logistics:

Once in 2 weeks in Facebook group will be posted videos from each module (video in Portuguese with English subtitles).

Participants will have time to view, reflect, ask questions, share observations about the videos. Doubts and questions should be placed as comments on the post with the name ÁGORA (Greek word meaning "assembly", "meeting place"). Antonio Sarpe will create a new video in English with answers, clarifying what is necessary.

It is also possible to bring reports of your personal practice, mistakes and successes practiced by you (in the form of a short video to receive feedback from Antonio Sarpe).

Academy testimonials:

Brena Marinho (School of Rio de Janeiro, Brasil):

«First I would like to say that I am in love with the course. Now that I am starting a new group, it´s become very opportune to take the course again! »

Dadaly Galicia (School of Colombia):

«I enjoyed this format and the quality of the material very much».

Rita Neves (School of Algarve, Portugal):

«Everything is super brilliant and clear, the videos are great to clarify and serve as an inspiration to give good speech in classes, it's wonderful».

Isaura Carvalho (School of Oporto, Mozambique):

«Deeply grateful for this fundamental learning space, which connects us from a distance».

Florice Lima (School of San Paulo, Brasil):

«I am immensely enjoying reviewing the course, I have learned a lot. When you demonstrate the exercises, I reread my movements and make corrections on myself in a very comfortable way. Redoing the course has helped me to remember the songs for the exercises. I reactivated my desire to set up a group to work with the radicalization program».

Investment:

ü  4 months of online study: 130 euros.

It is possible to pay up to 2 installments.

To subscribe please:

1. Send us the email stating your intention to participate along with proof of payment to mail@antoniosarpe.com

BANK: Millenium BCP (Portugal)

IBAN: PT50 0033 0000 4527 1500 8890 5

BIC/SWIFT: BCOMPTPL

Cardholder Name: ANTONIO JOSE SARPE

2. In the same email please write to us when and in which city you already have done presential course Radicalization of progressivity with Antonio Sarpe (necessary condition).

3. If you are a facilitator under the supervision, please send us the authorization of your school director to participate in the course.

  

♥️In quarantine days, we can take advantage and improve our knowledge in a secure digital environment. In the face of so many offers of online courses, it is important to know how to choose and focus on the themes that are really important for our professional and personal development.

We are waiting for you at Antonio Sarpe Academy!

Biodanza SRT Schools of Portugal

Antonio Sarpe Academy team

mail@antoniosarpe.com

+ 351 934 783 205 (Irina, Antonio´s assistant, WhatsApp)

https://www.facebook.com/antoniosarpebiodanza/

Over affectie en vrijgevigheid

Dit is een sprookje dat ik ooit vrij vertaalde voor mijn afstuderen aan de Biodanza opleiding. In Deze knuffelarme Corona tijden, moet ik steeds aan dit sprookje denken....

Een donzig sprookje

Een beetje vrij vertaald naar: The Original Warm Fuzzy Tale. Claude Steiner. Uitg. B.L. Winch & associates / Jalmar Press & "Op dood Spoor", Claude M. Steiner, Uitg. Bert Bakker.  Oorspronkelijke titel "Scripts people live", Grove press, Inc.,New York.

Er waren eens, een hele tijd geleden, twee mensen die heel gelukkig leefden. Ze heetten Tim en Maggie en hadden twee kinderen, John en Lucy. Om te begrijpen hoe gelukkig ze waren, moet je weten hoe het leven toen was. In die dagen kreeg iedereen na zijn geboorte een klein, zacht Donstasje. Iedere keer dat iemand zijn hand in dat tasje stak, kon hij er een Warm Donsje uithalen.

Warme Donsjes waren erg in trek, want steeds wanneer iemand een Warm Donsje kreeg, voelde hij zich helemaal lekker warm en donzig. Mensen die niet regelmatig Warme Donsjes kregen, liepen het gevaar een ziekte in hun rug te krijgen die verschrompeling en sterven veroorzaakte.

In die dagen was het erg gemakkelijk Warme Donsjes te krijgen. Iedere keer dat iemand er zin in had, kon hij naar je toe komen en zeggen: 'Ik wil graag een Warm Donsje'. Je stak dan je hand in je tasje en haalde er een Donsje uit ter grootte van een meisjeshandje. Zodra het donsje het daglicht zag, glimlachte het en groeide het uit tot een groot, zachtharig, Warm Donsje. Je legde het dan op iemands schouder, hoofd of schoot. Het rolde zich dan knus op, smolt zo iemands huid in en maakte dat de ander zich helemaal lekker voelde. Mensen vroegen elkaar vaak om Warme Donsjes en aangezien iedereen ze altijd vrijelijk uitdeelde, was het nooit moeilijk om er voldoende van te krijgen. Er waren er altijd een heleboel en dus was iedereen gelukkig en voelde zich meestentijds warm en donzig.

Op een dag werd een heks die akelig slecht was erg boos, omdat iedereen zo gelukkig was en niemand haar drankjes en zalfjes kocht. De heks was erg slim en bedacht een gemeen plannetje. Op een mooie morgen sloop de heks naar Tim, terwijl Maggie met haar dochter aan het spelen was. Ze fluisterde in z’n oor: 'Kijk eens Tim naar alle Donsjes die Maggie aan Lucy geeft. Weet je wel , dat als ze daar mee doorgaat, er tenslotte niets meer overblijft en dat er dan dus niets meer voor jou zal zijn?'

Tim stond paf. Hij draaide zich om naar de heks en zei: 'Bedoel je dat er in ons tasje niet elke keer als we onze hand erin steken een Warm Donsje is?' De heks zei: 'Nee, zeer zeker niet, en als je eenmaal niets meer hebt, dan is het over. Dan heb je nooit meer iets.' Met deze woorden vloog de heks op haar bezemsteel weg, terwijl ze de hele vlucht gemeen en kakelend lachte.

Tim knoopte dit in zijn oren en begon steeds meer op te letten wanneer Maggie een Warm Donsje aan iemand anders gaf. Tenslotte werd hij bezorgd en kreeg het te kwaad, omdat hij erg hield van de Warme Donsjes van Maggie en ze niet wilde missen. Hij wist zeker dat het niet juist was van Maggie, om al haar Warme Donsjes aan de kinderen en aan andere mensen te geven. Hij begon iedere keer, dat Maggie een Warm Donsje aan iemand anders gaf, te klagen. En omdat Maggie hem erg aardig vond, hield ze op om zo vaak Warme Donsjes aan anderen te geven en reserveerde ze deze voor hem alleen.

De kinderen zagen dit en al spoedig kregen ze het idee dat het verkeerd was Warme Donsjes weg te geven iedere keer dat erom gevraagd werd of gewoon als je er zin in had. Ook zij werden erg voorzichtig. Ze hielden hun ouders nauwlettend in de gaten en steeds wanneer ze voelden dat één van hun ouders teveel Donsjes weggaf, begonnen ook zij bezwaren te maken. Ze werden ook bezorgd wanneer ze zelf teveel Warme Donsjes weggaven. Ofschoon ze iedere keer dat ze in hun tasje grepen een Warm Donsje vonden, pakten ze er steeds minder en raakten ze meer en meer geprikkeld.

Al snel begonnen mensen het gebrek aan Warme Donsjes op te merken en begonnen ze zich minder warm en donzig te voelen. Ze begonnen op te drogen en soms stierven mensen zelfs door een gebrek aan Warme Donsjes. Steeds meer mensen gingen naar de heks om drankjes en zalfjes te kopen, ook al bleken ze niet te werken.

De situatie begon nu echt ernstig te worden. De slechte heks die dit allemaal had zitten aankijken, wilde niet écht dat de mensen doodgingen (omdat dode mensen geen zalfjes en drankjes konden kopen), dus bedacht ze een nieuw plan. Iedereen kreeg een tasje dat erg leek op het Donstasje, behalve dan dat dit tasje koud was, terwijl het Donstasje warm was. In dit tasje van de heks, zaten Koude Stekels. Deze Koude Stekels lieten mensen zich niet warm en donzig voelen, maar in plaats daarvan koud en stekelig. Ze voorkwamen wel dat de rug van mensen verschrompelde. Vanaf dat moment ging het zo: steeds als iemand zei: 'Ik wil graag een Warm Donsje' antwoordden de mensen die bezorgd waren om hun voorraad uit te putten, 'Ik kan je geen Warm Donsje geven, maar heb je zin in een Koude Stekel?' Soms liepen twee mensen naar elkaar toe en dachten een Warm Donsje te krijgen, maar één van de twee veranderde dan van gedachten en ze gaven elkaar dan een Koude Stekel. Het eind van het liedje was dit; hoewel er maar weinig mensen stierven, waren heel wat mensen ongelukkig en voelde velen zich koud en stekelig.

De situatie werd erg ingewikkeld, omdat er sinds de komst van de heks, steeds minder Warme Donsjes in omloop waren. Warme Donsjes, waarvan men dacht dat ze van de lucht waren, werden uiterst waardevol. Het gevolg hiervan was dat mensen allerlei dingen deden om ze tóch te krijgen. Voordat de heks was verschenen, kwamen mensen in groepjes van drie of vier bij elkaar, terwijl ze zich nooit zorgen maakten wie Warme Donsjes gaf aan wie. Na de komst van de heks begonnen mensen zich in paren af te zonderen om al hun Warme Donsjes uitsluitend voor elkaar te reserveren. Mensen die dat vergaten en een Warm Donsje aan iemand anders gaven, voelden zich daar onmiddellijk schuldig over, omdat ze wisten dat hun partner boos zou zijn over het verlies van een Warm Donsje. Mensen die geen partner konden vinden, moesten Warme Donsjes kopen en werkten lange dagen om het geld daarvoor te verdienen.

Sommige mensen werden op de één of andere manier 'populair' en kregen een heleboel Warme Donsjes zonder dat ze deze hoefden terug te geven. Deze mensen verkochten die Warme Donsjes dan aan mensen die 'niet populair' waren en deze nodig hadden om voort te bestaan. Wat verder gebeurde was, dat sommige mensen Koude Stekels namen - die onbeperkt en vrij beschikbaar waren - deze wit schilderden en bekleedden en ze dan doorgaven als Warme Donsjes. Deze namaak Warme Donsjes waren eigenlijk Plastic Donsjes, en ze veroorzaakten dan ook bijkomende moeilijkheden. Twee mensen kwamen bijvoorbeeld bij elkaar en wisselden vrij Plastic Donsjes uit, waarvan ze aannamen dat ze goed voelden, maar het gevolg was dat ze zich slecht voelden. Omdat ze dachten dat ze Warme Donsjes hadden uitgewisseld, raakten ze hierover zeer in de war, terwijl ze zich nooit realiseerden dat hun koude stekelige gevoelens in werkelijkheid het gevolg waren van het feit dat ze een heleboel Plastic Donsjes hadden gekregen. De situatie was dus zeer, zeer triest en het was allemaal begonnen met de komst van de heks die de mensen deed geloven dat ze op een dag, waarop ze dat het minst verwachtten, in hun tasje zouden grijpen en er geen Warme Donsjes meer in zouden vinden.

Niet zo lang geleden kwam een prachtige, stralende en krachtige vrouw met mooie heupen en een heerlijke glimlach naar dit ongelukkige land. Ze scheen niet van de slechte heks gehoord te hebben en was niet bezorgd dat de Warme Donsjes zouden opraken. Ze gaf ze vrijelijk weg, zelfs als er haar niet om gevraagd werd. Men noemden haar de Heup-Vrouw (noot v.d. vert.: in het Engels slaat Hip Woman, als woordspeling op de Hippiebeweging) en men keurden haar gedrag af, omdat ze de kinderen het idee gaf dat ze zich geen zorgen hoefden te maken, dat de Warme Donsjes ooit op zouden raken. De kinderen hielden erg veel van haar, omdat ze zich in haar omgeving lekker voelden en ze begonnen Warme Donsjes weg te geven wanneer ze er maar zin in hadden.

De volwassenen werden bezorgd en besloten een wet te maken om de kinderen tegen het uitputten van hun voorraad Warme Donsjes te beschermen. De wet bepaalde dat het een misdaad was om roekeloos, zonder vergunning, Warme Donsjes weg te geven. Maar veel kinderen schenen er niets om te geven; en ondanks de wet bleven ze elkaar Warme Donsjes geven wanneer ze er maar zin in hadden, en altijd als hen erom gevraagd werd. Omdat er veel, erg veel kinderen waren, bijna net zoveel als volwassenen, begon het erop te lijken dat ze hun zin zouden krijgen.

Op dit moment is het moeilijk te zeggen wat er gaat gebeuren. Zullen de volwassen krachten van orde en gezag de zorgeloosheid van de kinderen stoppen? Gaan de volwassenen en de kinderen mee met de Heup-Vrouw in het vertrouwen dat er altijd genoeg Warme Donsjes zullen zijn? Zullen Tim en Maggie, als ze zich herinneren hoe gelukkig ze waren toen er overvloed was aan Warme donsjes, deze weer vrijelijk weggeven?

Deze strijd heeft zich inmiddels over het hele land verspreid en is waarschijnlijk ook gaande bij jou in de buurt. Mocht je het willen, en dat hoop ik zeer, dan kun je meedoen door vrijelijk om Warme Donsjes te vragen en ze ook vrijelijk uit te delen, en ook, door zo liefhebbend en gezond te zijn als je maar kunt.

Een beetje vrij vertaald naar: The Original Warm Fuzzy Tale. Claude Steiner. Uitg. B.L. Winch & associates / Jalmar Press & "Op dood Spoor", Claude M. Steiner, Uitg. Bert Bakker.  Oorspronkelijke titel "Scripts people live", Grove press, Inc.,New York.

Biodanza heeft een kracht net als de Heup-Vrouw in dit verhaal. Biodanza brengt ons terug bij het vertrouwen in liefde, het leert ons vrij en affectief te zijn en ‘t leven te vieren.  www.saskiadebruin.nl